Ostatnie mieszkanie Korczaka przed wojną - ulica Złota 8, m 4.

Złota 8 - to drugi dom na wschód od ulicy Marszałkowskiej. Tutaj po prawej stronie a po lewej stronie zaznaczone wejście do PEKINu od strony pl. Defilad. Teraz tam, tzn gdzie była Złota 8 przechodzi w Pasaż Wiecheckiego "Wiecha”. Teraz, stojąc na środku ulicy Złotej, "przed domem Korczaka" widać w oddali trybunę honorową na Placu Defilad (2017). 

Złota 8 - to drugi dom na wschód od ulicy Marszałkowskiej. Tutaj po prawej stronie powyżej uszu konia.

Stałe miejsce zamieszkania: Złota 8 m 4
Miejsce pracy: Krochmalna 92

Ostatnie mieszkanie Korczaka przed wojną. 

Zachowały się własciwie dwa opisy mieszkania Korczaka w tym czasie. Obydwa z tego samego okresu, Zerubawela Gileada, emisariusza z Eretz Israel i Jana Piotrowskiego, redaktora tygodnika radiowego Antena.

Zerubawel Gilead pisze: "Do małego domku na ulicy Złotej 8 wchodzi się po drewnianych schodach. Drzwi otwiera, jak zwykle, siostra Doktora (...). W pokoju Korczaka proste biurko, stara sofka z drzewa i szafa pełna książek. Jeden jedyny obraz na ścianie - obraz matki".

Gilead wspomina, że, gdy przyszedł do Korczaka na Złotą 8, pogratulować mu książki, usłyszał: „Upartego chłopca” napisałem właśnie teraz - w czasach, kiedy okrucieństwo i niewola duchowa nadwątlają nas, w chwili, kiedy szał hitlerowski szerzy się wokoło. Pisałem po to, żeby dzieci teraz dorastające wiedziały, że są także na świecie inni ludzie, którzy poświęcili i poświęcają swoje życie nie na to, by unicestwić człowieka, lecz, by wyzwolić go, żeby wzbogacić i uszlachetnić istotę ludzką". 

Opowieść Korczaka o Pasteurze "Uparty chłopiec" została wydana w 1937 roku. Można zastanawiać się, co skłoniło Korczaka do napisania tego rodzaju tekstu - historii o ciężkiej pracy i spełnionych marzeniach. 

Jan Piotrowski wspomina w książce "Ojciec cudzych dzieci" (1946):
"Kiedy po upływie paru tygodni objawiłem chęć odwiedzenia go w jego „tusculum”, celem przeprowadzenia wywiadu dla „Anteny”, nastroszył się zrazu dość nieufnie. Że niby poco, dlaczego, że to przecież dla nikogo nie ciekawe. Z trudem dał się ubłagać — i oto pewnego dnia znalazłem się w niewielkim pokoiku przy ul. Złotej, który zajmował jako sublokator. Skromny to był, a nawet, prawdę powiedzawszy, zupełnie ubogi pokoik. Jakaś wysłużona szafa, proste żelazne łóżko pod ścianą, nakryty arkuszami szarego papieru stolik, parę starych „wiedeńskich” krzesełek, ściany nagie, bez obrazów, upstrzone szablonowymi desenikami. Pokoik ten przypominał typową „stancję” uczniowską z przed lat kilkudziesięciu. W żadnym zaś wypadku nie mógł być „siedzibą”, w której mieszka się i żyje, ale już raczej „kątem” przejściowym, miejscem czasowych, krótkich spoczynków człowieka o życiu rozstrzelonym na zewnątrz tego pokoju — lub może właśnie tak doskonale skoncentrowanym wewnętrznie, że nie mieściły się w nim już zainteresowania tego rodzaju, jak wygoda i estetyka życia zewnętrznego. Pokój abnegata? 0, nie, z pewnością. Więc anachorety? Także nie. A może po prostu — pokój starego kawalera?".

Jan Piotrowski wspomina pokój Korczaka w mieszkaniu przy ulicy Złotej 8 w książce "Ojciec cudzych dzieci" (1946).

Ulica Złota numer 8 - to drugi dom na wschód od ulicy Marszałkowskiej (narożny budynek to nr. 10), tam gdzie po wojnie w nowo wybudowanym domu jeszcze niedawno było kino Relax gdzie wyświetlano filmy szerokoekranowe 70 mm.

.
Na tym zdjęciu pożyczonym od fotografa Siemiaszko to Kino Palladium pod nr. 9 (K) i ruiny domu, pusty plac gdzie stal dom Złota 8 (1) gdzie Korczak mieszkał z siostrą do 1 września 1939 roku. Tego dnia wrócił do Domu Sierot na Krochmalna. (2) na zdjęciu to ostatnia siedziba Domu Sierot i Doktora na Siennej 16 a (P) to miejsce obecnego Pomnika Korczaka i dzieci w Parku Swiętokrzyskim.

Korczak mieszkał na Krochmalnej 92 do 1932 roku, kiedy to przeniósł się do mieszkania swojej siostry Anny przy ul. Żurawiej 42. Później oboje przeprowadzili się na ul. Złotą 8 m. 4.
Na tej starej pocztówce Złota 8 to chyba dom po prawej nad uszach konia (lepszego zdjęcia nie znalazłem!) Może ktoś z Was znajdzie lepsze? 

Teraz tam, tzn gdzie była Złota 8 przechodzi Pasaż „Wiecha”.

A stojąc na środku obecnej ulicy "przed domem Korczaka" widać w oddali trybunę honorowa na Placu Defilad. Prawie naprzeciwko domu w którym mieszkał Korczak, Złota nr. 8  było (jest?) kino Palladium, Złota nr. 9.

Na tej starej pocztówce Złota 8 to chyba dom po prawej nad uszach konia (lepszego zdjęcia nie znalazłem!) Może ktoś z Was znajdzie lepsze?

Mapy Warszawy przedwojenna i obecna. Złota 8 - to drugi dom (szpilka) na wschód od ulicy Marszałkowskiej. Teraz tam, tzn gdzie była Złota 8 przechodzi Pasaż „Wiecha”. Teraz, stojąc na środku ulicy Złotej, "przed domem Korczaka" widać w oddali trybunę honorową na Placu Defilad. W lewym górnym rogu lokalizacja Domu Sierot na ulicy Siennej z zaznaczonym wejściem pod nr. 16.

Na tym zdjęciu z 1955 roku pożyczonym od fotografa Siemiaszko to Kino Palladium pod nr. 9 (K) i ruiny domu, pusty plac gdzie stal dom Złota 8 (1) gdzie Korczak mieszkał z siostrą do 1 września 1939 roku. Tego dnia wrócił do Domu Sierot na Krochmalna. (2) na zdjęciu to ostatnia siedziba Domu Sierot i Doktora na Siennej 16 a (P) to miejsce obecnego Pomnika Korczaka i dzieci w Parku Swiętokrzyskim.

Kino Palladium ul. Złota 9 widziane z domu Korczaka Złota 8